H συλλογή περιλαμβάνει τρεις σύγχρονους θεατρικούς συγγραφείς από την Ουρουγουάη, οι οποίοι ανήκουν σε διαφορετικές γενιές: τον Άλβαρο Μαλμιέρκα (1957), τον Σέρχιο Μπλάνκο (1971) και τον Γκαμπριέλ Καλντερόν (1982).
Ο Σέρχιο Μπλάνκο, με το έργο του “Βάρβαροι”, μας φέρνει αντιμέτωπους με την αδυναμία επιστροφής στο σημείο εκκίνησης. Μέσω μιας εικαστικής γραφής που βασίζεται στη βία, μας παρουσιάζει τη σύγχρονη εκδοχή του homo homini lupus est (ο άνθρωπος είναι λύκος για τον συνάνθρωπό του).
O Γκαμπριέλ Καλντερόν, στο “Να ψοφήσουν οι πρωταγωνιστές”, μας θέτει προ ενός διλήμματος: να αναμοχλεύουμε το παρελθόν αναζητώντας τις επώδυνες αλήθειες και τις διαφορετικές τους ερμηνείες ή να το περιβάλλουμε με ένα πέπλο λήθης;
Τέλος, ο Άλβαρο Μαλμιέρκα, μέσα από τον φανταστικό διάλογο του Σωκράτη με το προσωπικό του δαιμόνιο στο έργο “Ο πιο άσχημος άντρας της Αθήνας”, πραγματεύεται θεμελιώδη ζητήματα οικουμενικού και διαχρονικού χαρακτήρα όπως η ομορφιά, η δικαιοσύνη και η ανθρώπινη συνθήκη.